Projekt „ Południowobałtycka Akademia Teatru Niezależnego” jest inicjatywą dofinansowaną z Unii Europejskiej w ramach programu South Baltic Cross-border Co-operation Programme przewidzianym na lata 2007 – 2013. Program przewiduje wielostronną, transgraniczną współpracę pomiędzy południowymi Reginami Morza Bałtyckiego. Jest to nowy obszar w którym struktury współpracy nie działają jeszcze na wysoką skalę. Ogólnym celem programu jest wzmocnienie zrównoważonego rozwoju obszaru Południowego Bałtyku poprzez wspólne działania zwiększające jego konkurencyjność i wzmacniające integrację pomiędzy ludźmi i instytucjami. Do priorytetów programu należą rozwój przedsiębiorczości, integracja szkolnictwa i rynku pracy, transport, atrakcyjność oraz wspólna tożsamość, zarządzanie środowiskiem Morza Bałtyckiego, oszczędność energii oraz energia odnawialna, zrównoważone wykorzystywanie dziedzictwa naturalnego i kulturowego dla rozwoju regionalnego oraz inicjatywy społeczności lokalnych. Program promuje dwustronną jak i wielostronna współpracę i wspiera jej nietypowe formy jak kontakty między ludzkie, kwestie społeczne, młodzież, wymiana kulturalna itp. Skupia się na działaniach wokół Bałtyku a nie na granicach lądowych. Sprzyja współpracy między regionami i stara się być blisko swoich beneficjentów. Chętnie wspiera małe ale wartościowe i dobrze dopracowane projekty.
Projekt został rozpoczęty przez Sopocką Scenę Off de BICZ działającą w Sopocie od października 2003 do grudnia 2012 roku, jako jednostka organizacyjna Bałtyckiej Agencji Artystycznej BART. Była to mała, dobrze zorganizowana instytucją kultury, powołana z inicjatywy Ewy Ignaczak i posiadającą siedzibę w Teatrze na Plaży w Łazienkach Północnych. Głównym celem Off de BICZ od początku była promocja szeroko-pojmowanego 'teatru niezależnego'. Jak przystało na teatr offowy – skupiała wokół siebie różnorodne środowisko artystów: aktorów – praktyków i teoretyków teatru, muzyków, śpiewaków, tancerzy, plastyków, itd.
Głównymi filarami instytucji były:
Kurator Artystyczny - Ewa Ignaczak - reżyser teatralny, wieloletni animator życia kulturalnego w Trójmieście – założycielka Sopockiej Sceny Off de BICZ oraz niezależnego Teatru Stajnia Pegaza, z którym zrealizowała ponad trzydzieści przedstawień oraz Manager - Ida Bocian – aktorka, reżyserka, specjalistka do spraw projektów, organizatorka imprez kulturalnych, dramatopisarka.
Sopocka Scena Off de BICZ zajmowała się również działaniami edukacyjnymi, nastawionymi na kształcenie następnego pokolenia widzów oraz twórców: aktorów, reżyserów i dramaturgów. Była realizatorem wielu projektów artystycznych, a także edukacyjno - społecznych, które głównie miały na celu edukację artystyczną oraz animację środowisk lokalnych, takich jak:
Ze strony litewskiej przedsięwzięcie wspiera Państwowy Teatr Muzyczny w Kłajpedzie (Klaipėdos valstybinis muzikinis teatras). Instytucja ta jest największym ośrodkiem sztuki w Kłajpedzie oraz w całej zachodniej Litwie. Teatr został założony 01 stycznia 1987 po reorganizacji Publicznej Opery w Kłajpedzie. Od 2010 roku instytucja kieruje Ramunas Kaubrys. Od zawsze instytucja pokazywała swej publiczności dramaty muzyczne oraz różnego rodzaju programy koncertowe na najwyższym poziomie. W ciągu dwudziestu dwóch lat działalności twórczej na deskach teatru pokazano ok. 50 sztuk scenicznych z różnych gatunków i epok. Były to opery, operetki, musicale, balety, nowoczesne spektakle taneczne, muzyczne, teatralne oratoria oraz spektakle dla dzieci.
Ze strony szwedzkiej natomiast strategicznym partnerem okazał się Riksteatern Blekinges (National Theatre Blekinge) z Karlskrony. Jest to popularny ruch, który zrzesza około 230 lokalnych organizacji. Jest to organizacja promująca działania kulturalne oraz organizująca trasy w których lokalne teatry pokazują swoje przedstawienia. Stowarzyszenie ma swoje odziały w każdym okręgu, dlatego może działać na szczeblu miejskim, regionalnym jak i ogólnokrajowym. Organizacja tworzy swoista sieć, łączącą, wspierającą i ochraniającą instytucje kulturalne rejonie. Głównym założeniem jest wspieranie współpracy oraz eliminowanie niepotrzebnej konkurencji między artystami. Potrzeba stworzenia miejsca do kreatywnych działań, a także działania jako swoisty katalizator w stosunku do działań miejskich. Dzięki działaniu Riksteatern Blekinges udaje się zorganizować 120- 130 spektakli w roku.